طراحی الگو بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت: مطالعه ی موردی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: برنامه ی «بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت» توسط سازمان جهانی بهداشت، در دهه ی 1990عنوان گردید و تا به امروز تعداد زیادی از بیمارستان ها، درسطح جهان این برنامه را پیاده نموده اند. با این وجود، تاکنون هیچ یک از بیمارستان های کشور ایران برنامه های ارتقای سلامت را پیاده نکرده است. از این رو هدف از این مقاله طراحی الگو بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بوده است. روش بررسی: این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی– همبستگی است. جامعه ی مورد پژوهش بیمارستان های منتخب شهر اصفهان بودند که به روش تصادفی طبقه ای نمونه گیری صورت گرفته است. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ی محقق ساخته ی ارتقای سلامت بوده که روایی آن از طریق نظر خبرگان مورد تأیید قرار گرفته است. پایایی پرسش نامه نیز از طریق  cronbach’s alpha(89/0 (r= مورد بررسی قرار گرفت. تعیین کفایت حجم نمونه با استفاده از روش kaiser mayer olkin صورت گرفت. روش تحلیل داده ها، تحلیل عاملی تأییدی بوده و نرم افزار مورد استفاده amos بوده است. یافته ها: در بین ابعاد الگوی نهایی ارتقای سلامت در بیمارستان، توانمند سازی بیمار (94/0) وارتقای سلامت سازمان (84/0) دارای بیش ترین وزن رگرسیونی یا میزان تأثیر بوده و نیاز سنجی ارتقای سلامت دارای کم ترین میزان تأثیر(24/0) بوده است و در بین مؤلفه های تشکیل دهنده ی این ابعاد، توانمند سازی کارکنان برای ارتقای سلامت (82/0)، تعریف الزامات ایمنی و سلامت در محیط کار (84/0)، توانمند سازی جامعه برای مدیریت بیماری ها (88/0) دارای بالاترین میزان تأثیر بوده اند. نتیجه گیری: باتوجه به میزان تأثیر ابعاد در الگوی نهایی می توان نتیجه گرفت که بیمارستان ها برای استقرار برنامه های ارتقای سلامت، بایستی به ارتقای سلامت بیماران، سازمان وکارکنان توجه ویژه ای نماید. واژه های کلیدی: ارتقای سلامت؛ بیمارستان؛ مدل بیمارستان متعهد به ارتقای سلامت